Bewoners aan het woord: nooit te oud voor een regenton

Nooit te oud voor een regenton

Al wandelend door haar tuin wijst de 91-jarige mevrouw Hollak trots naar verschillende planten. ‘Die rozen tegen het schuurtje aan zijn heel oud, die waren er al toen wij hier zo’n 45 jaar geleden kwamen wonen. En dat vind ik ook zulk leuk spul met dat gekrulde blad, door die regendruppeltjes op het blad.’ Het hebben van een tuintje midden in Amsterdam vindt ze echt een luxe. Daarin staat nu ook een regenton die ze kocht met de GroeneBuurten-inkoopactie.

Niets verspillen

Mevrouw Hollak was meteen enthousiast over het idee van een regenton in haar tuin. ‘Ik had erover gelezen in het wijkkrantje en dacht, zo’n regenton is ideaal, ik ga bellen’, vertelt ze. Dat ze nog zo betrokken is bij haar omgeving op deze hoge leeftijd vindt ze normaal. ‘Je moet een beetje blijven doen wat je altijd hebt gedaan’, vindt ze. Niets te verspillen heeft ze geleerd in oorlogstijd. ‘Ik was een puber in de oorlog, en toen was er gewoon niks, letterlijk niks. Al vond je een snippertje papier, was je blij want daar kon je nog wat opschrijven. Ik kan dus ook slecht dingen weggooien, en ben blij als het weer besteed kan worden’.

Hemelwater benutten

‘Deze zomer was het natuurlijk extra heet waardoor ik elke keer het tuintje moest besproeien en toen dacht ik, nou ja, als je hemelwater kunt vergaren, dan kun je dat gewoon weer benutten. Dat is gewoon de basis. Dat heeft wel te maken met dat je die arme tijd hebt gekend. Er is nu zo overdadig veel en het wordt vaak maar onnodig weg gemikt. Dat kan niet goed zijn. Daarom vindt ik het ook mooi dat deze regenton van gerecycled materiaal is.’

Wennen aan de ton

Mevrouw Hollak zal nog wel even moeten wennen aan het gebruik van de ton, vermoedt ze. ‘Ja, de mevrouw die het aan gaat sluiten, praat er heel luchtig over. Maar als je wat ouder bent, moet je meer wennen aan nieuwe dingen. Als ie straks aangesloten is, vraag ik gewoon precies hoe het allemaal moet en schrijf ik alles op zodat ik het later kan teruglezen.’ Ze kijkt hoe dan ook uit naar het gebruiken van de ton: ‘Dan hoef ik in een droge tijd niets meer te verspillen uit de kraan.’